آنچه از این هیرو می دانیم :
خوب ممکن است بپرسید "این جهان چگونه شکل گرفت؟" چرا از میان تمام جهانهای موجود، این جهان دارای ویژگیهای عجیب، مجموعه متنوع و رنگارنگ موجودات، فرهنگها و افسانه است؟ یکی زمزمه می کند: «پاسخ با تایتان ها است.»
این اجداد اولیه در نزدیکی آغاز آنجا بودند - اگر شاهدان واقعی خلقت نباشند، با آن متولد شدند که هنوز در گوشهایشان طنین انداز است. آنها که با اولین انرژیهای کیهان مهر خورده بودند، آرزوی نداشتند که به عنوان خالق خود ادامه دهند. بنابراین آنها برای شکل دادن به ماده به اراده خود خم شدند: چکش زدن و گرم کردن، خم کردن و انفجار. و هنگامی که ماده کمتر از آنچه که دوست داشتند چالش برانگیز بود، ابزارهای خود را به سمت خود معطوف کردند، ذهن خود را دوباره شکل دادند و روح خود را دوباره تقویت کردند تا زمانی که به موجوداتی با استقامت تبدیل شدند. واقعیت خود هدف نهایی آهنگری آنها شد. با این حال، در طول مسیر، آنها گاهی اوقات اشتباه می کردند. در موارد جاه طلبی بزرگ، اشتباهات اجتناب ناپذیر است.
کسی که ما به عنوان تایتان بزرگ می شناسیم، مبتکر بزرگی بود، کسی که در سازه آفرینش تحصیل کرد. در تقویت مهارت های خود، چیزی را شکست که هرگز قابل تعمیر نبود، فقط آن را به کناری انداخت. او به دنیای درهم شکسته خودش افتاد، خودش روحی متلاشی شده بود. در آنجا او در میان خردههای دندانهدار و هواپیماهای شکافدار، همراه با سایر قطعات گمشدهای که در شکافهای کیهان اولیه غربال شده بودند، ساکن شد. و به همین دلیل است که دنیایی که ما می شناسیم شبیه جزیره ای از غرق شدگان است، بازماندگان غرق شده ای که اکنون مدت هاست فراموش شده اند. فراموش شده، یعنی توسط همه جز کسی که خود را سرزنش می کند. او وقت خود را برای همیشه صرف جستجوی راهی برای انجام تعمیرات می کند، تا دوباره به بخش های روح شکسته اش بپیوندد، تا ما و جهان به طور یکسان بتوانیم همه را اصلاح کنیم. این همان کسی است که ما به عنوان پیر تایتان می شناسیم.